در سال جاری امکان حضور در دو کنفرانس منطقه ای مربوط به فولاد برای اینجانب فراهم شد. نخست شرکت در کنفرانس چشم انداز صنعت فولاد ایران
که در شهریور ماه سال جاری در باکو با همکاری شرکت متال اکسپرت و باکو استیل تشکیل شد و دومی شرکت در کنفرانس آهن و فولاد خاورمیانه که از طرف متال بولتن در آذر ماه در دبی برگزار گردید. در ارتباط با کنفرانس باکو قبلاً مطالبی در همین نشریه منتشر کردم و اکنون مایلم برداشت های خود را از شرکت در کنفرانس دبی به اطلاع همکاران و همه دست اندرکاران صنعت فولاد برسانم.
از مزیت های هر دو کنفرانس اختصاص یک روز مستقل برای صنعت فولاد ایران بوده است. کنفرانس باکو بطور اختصاصی برای بررسی چشم انداز صنعت فولاد کشور ما برگزار گردید و در کنفرانس دبی نیز یک روز از مجموعه سه روز کنفرانس به ایران اختصاص داده شد. و این خود می تواند گام مثبت برای صنعت فولاد کشور و نشان از ترک برداشتن حصار تحمیل شده بر اقتصاد و صنعت کشور و بعبارتی آثار اولیه نتایج دیپلماسی اقتصادی به موازات اقدام های موفقیت آمیز دولت در دیپلماسی خارجی می باشد.
کنفرانس امسال متال بولتن بطور کلی تحت تاثیر کاهش قیمت نفت و نیز کاهش سنگ آهن بوده است. تحولاتی که یقیناً بر میزان سرمایه گذاری در صنعت فولاد از طرف کشورهای حوزه خلیج فارس تاثیر گذار خواهد بود. افزایش صادرات محصولات فولادی از طرف چین و روان شدن این محصولات به بازار کشورهای(Middle East & North Africa) MENA و نیز درخواست تولید کنندگان فولاد در این منطقه از دولتهای متبوع برای اعمال تعرفه واردات محصولات فولادی از دیگر موارد مهم دراین کنفرانس بوده است.
اما سوای موارد مذکور که همه ساله به نوعی با توجه به اوضاع و احوال اقتصادی و سیاسی جهان حوزه های مختلف صنعت و از جمله صنعت مهم فولاد را تحت تاثیر قرار می دهد، توجه و ارزیابی جایگاه صنعت فولاد کشور ما در منطقه MENA می باشد. ذکر پتانسیل های مهم و اساسی مربوط به صنعت فولاد و فراوانی آن در کشور ما، از جمله ذخایر مناسب سنگ آهن، منابع عظیم گاز طبیعی، نیروی انسانی متخصص و همچنین موقعیت ممتاز سوق الجیشی کشور بلحاظ ارتباط با دریای آزاد و همینطور پیشی گرفتن صنت فولاد کشور ترکیه از ما علیرغم عدم وجود هرگونه مزیت های برشمرده در ارتباط با صنعت فولاد در آن کشور، قطعاً تکراری خواهد بود.
مشاهده لیست شرکت کنندگان منطقه ای کنفرانس و میزان تولید آنان، و درعین حال میدان داری آنها در پانل های مختلف خود زنگ خطر جدی برای اهداف منطقه ای صنعت فولاد کشور می باشد. علاوه بر ترکیه، چنانچه تاکنون کشورهای عربستان و امارات به همراه قطر با اجرای طرح های توسعه فولاد در قامت رقبای ما در منطقه ظاهر می شدند، امروز کشوری چون عمان نیز به این قافله پیوسته است و اگر برای تامین الزامات توسعه فولاد کشور از قبیل سرمایه گذاری خارجی، تامین زیربناهای مورد نیاز و از همه مهم تر ساماندهی طرحها و برنامه ها در قالب یک نقشه راه مدون و منظم فکری نشود، شرکتهای فولادی کشورهای یاد شده با توجه به دارا بودن منابع عظیم سرمایه ای و نیز استفاده از
فرصت های همکاری با شرکتهای معتبر دنیا ( پیمانکاران عمومی، تامین کنندگان) فرصت رقابت را بطور کامل در منطقه از ما خواهند گرفت.
اینک که طرح جامع فولاد کشور که با محوریت شرکت ملی فولاد ایران تدوین شده و در آستانه تایید و تصویب سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران و وزارت صنعت، معدن و تجارت قرار دارد و مشخصاً با توجه به اینکه یکی از اهداف مهم توسعه صنعت فولاد کشور براساس مزیت های برشمرده، صادرات در جهان و بطور اخص در منطقه می باشد، فرصت مناسب و مغتنمی فراهم گردیده تا با درس گرفتن از تجربه های تلخ گذشته و در عین حال بهره مندی از اقدامات مثبت صورت گرفته، طرحی نو در انداخته و واقعاً توسعه فولاد کشور را در یک چارچوب منطقی راهبردی و هدایت نمائیم