آنچه که تا دیروز تهدیدکننده اقتصاد کشورمان بود امروزه با هنر دیپلماسی و تدبیر جمعی قوای سه گانه و با هدایت رهبر معظم انقلاب،‌ به فرصت مبدل شده است. فرصت هایی که در نشست های بین المللی نیز از سوی شرکت های بزرگ جهانی و صاحبنظران بدان تاکید می شود که اینجانب به عنوان مدعو و سخنران در برخی از آن ها حضور داشته و شاهد آن بوده ام. اخیرا (روزهای پایانی اسفند ماه 94)،‌ همایشی از سوی گروه فایننشال تایمز با حضور مدیران شرکت های بزرگ جهان در لندن برای «کشف فرصت های اقتصادی ایران» برگزار شد که در آن همایش،‌ این موسسه جهانی اعلام کرد: "برای نخستین بار پس از دهه ها وقفه در همکاری ایران با کشورهای اروپایی و توسعه یافته، ‌شاهد بازگشت ایران به عنوان بازاری نوظهور در عرصه جهانی هستیم که این امر بهبود وضعیت اقتصادی، همکارهای عظیم در بخش های مختلف اقتصادی با کشورهای دیگر را در پی دارد".
با اینحال به نظر می رسد برای بهره گیری از فرصتی که اقتصاد ایران در اختیار دارد،‌ نگاهی جامع به شرایط خود داشته باشیم تا با همراستایی سیاست ها و اقدامات،‌ شرایط مساعدتری را برای بازدهی مطلوب به ویژه حوزه تخصصی معدن و صنایع معدنی ایجاد کنیم.
به اعتقاد اینجانب،‌ نخستین گام در یک فرایند استراتژیک، ‌همگام و یکپارچه سازی عناصر تصمیم گیری و تصمیم سازی در ایران است که چنین امری نیاز به کارگروه فراجناحی از تمام بخش های اجرایی،‌ قانونگذاری و قضایی دارد. این مهم موضوعی مدیریتی است که باید پیش از اتخاذ هرگونه تصمیمی،‌ بدان همت گمارد. با این اقدام جمعی می توان مسیر جذب سرمایه از داخل و همچنین ورود سرمایه خارج از کشور را هموار ساخت. موضوعی که به تازگی از سوی ایمیدرو،‌ پیشنهاد شده و در حال پیگیری است.
 هرچند باید تاکید کرد که بازکردن فضا برای همکاری ها بین المللی تنها به تامین منابع مالی ختم نمی شود بلکه ارتقای فناوری در سیستم های نرم افزاری و سخت افزاری و در یک کلام اتصال شرکت های داخلی به بازارهای جهانی را نیز در برمی گیرد و همانند دروازه ورود و خروج برای اقتصاد کشور به ویژه بخش معدن و صنایع معدنی عمل می کند.
با هموار سازی جریان ورود سرمایه،‌ نوبت به اقدامات بخش های اجرایی کشور است که در اینجا تلاش ایمیدرو،‌ حداکثرسازی جذابیت برای حضور شرکای قدرتمند از داخل و خارج کشور است. به واقع امروزه استفاده از ابزارها و امکانات مالی و بانکی،‌ بهره گیری از دانش مدیریتی و فنی به روز،‌  پتانسیل های بورس،‌ شرایط استفاده از فاینانس،‌ ارزهای آزاد شده و درآمدهای نفتی،‌ می تواند به تقویت بخش معدن پرداخت تا بازویی برای رشد اقتصادی به ویژه در این حوزه و نیز افزایش‌ اشتغال مولد، درآمدزایی ارزی و ریالی و ... شود.
واقعیتی که از 2 سال پیش به این سو نمایان شده عطش شرکت های خارجی صاحب نام برای حضور در طرح های معدنی و صنایع معدنی ایران است. طی این مدت بسیاری از شرکت های بزرگ اروپایی،‌ ژاپنی،‌ کره ای، ‌استرالیایی، ‌افریقای جنوبی و تمایل خود را برای همکاری نشان داده اند و آماده عقد قرارداد با شرکت های ایرانی هستند. از همین رو فراهم کردن زمینه ایجاد ارتباط بین دو طرف، آغازگر حرکتی نو در این حوزه به شمار می آید. 
از سال های اخیر تاکنون به طور مستمر نهادهای متعدد داخلی متذکر شده اند که روشن شدن فرایندها در جذب سرمایه خارجی و حتی داخلی،‌ تعیین تکلیف حقوق مالکیت،‌ بهره مالکانه،‌ ارایه چشم اندازی مشخص از نرخ حامل های انرژی و تعرفه ها،‌ علاوه بر ترغیب سرمایه گذار،‌ مسیر پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی را نیز هموار می کند.
نکته پایانی نیز این است که دنیا همواره در حال تغییر بوده و این روند سرعت بی سابقه ای پیدا کرده است. به واقع مشخص نیست تا چه زمانی می توانیم از ذخایر معدنی خود که ثروتی خدادادی است بهره ببریم. ثروت بی پایان اما تدبیر و تفکر ما است که می تواند راهگشای توسعه این سرزمین باشد. از سوی دیگر با توجه به خصومت برخی کشورهای همسایه،‌ باید بهترین استفاده را از شرایط کنونی ببریم تا نقاط ضعف ما تهدیدهای بیرونی را قوت نبخشد.
منبع: ماهنامه اقتصاد ایران- شماره 206-فروردین 95