نكته ديگر آنكه رشد توليد انرژي الكتريكي از نور خورشيد، به دليل سياست‌گذاري سازمان ملل در افق ۲۰۳۰ در استفاده از انرژي‌هاي تجديد پذير، مصرف نقره را به دليل خواص و انعكاس فوق العاده آن در سلول‌هاي خورشيدي و سلول‌هاي فوتوولتانيك، افزون كرده است. توليد شيشه، فوتوگرافي، ايكس ري، سيستم‌هاي پرينت، لحيم كاري، توليد رنگ، آينه‌ها، مواد شيميايي با استفاده از نقره و تركيبات آن امكان‌پذير است.
از يك سو، كل حقايق مذكور باعث شده كه سرمايه گذاران بر روي واريانت هاي اين عنصر از جمله ضايعات نقره، قرص و ساچمه‌هاي نقره، پلاك و شمش‌هاي نقره سرمايه‌گذاري كنند، و از سويي ديگر، نازل بودن نرخ نقره نسبت به ساير فلزات گرانبها از جمله طلا، پالاديوم و پلاتين، معاملات جهاني نقره را افزايش داده‌ و با توجه به آنكه قوت اين تقاضا در سال هاي آتي نيز باقيست، رشد نرخ نقره خارج از دسترس نخواهد بود.
افزايش تقاضاي مصرف نقره موجب شده است كه بسياري از سرمايه گذاران به صندوق‌هاي كالايي نقره ETF گرايش بيشتري پيدا كنند و اين فلز سفيد يك سرمايه‌گذاري امن در سبد سرمايه گذاران و موجب حفاظت از اصل سرمايه ايشان در برابر ارزهاي فيات و فروپاشي مالي سيستمي شده باشد.
جالب است توجه شود كه تاكنون نزديك به ۱.۵ ميليون تن نقره توسط بشر استحصال شده است و برخلاف طلا بخش عمده‌اي از آن دوباره بازيافت نشده و اين مهم، موجب كاهش نقره‌ي توتالِ در دسترس در برابر طلا شده است. نكته اينجاست كه با توجه به ارزش ذاتي طلا، تقريبا هر آنچه از طلا كه تاكنون استحصال شده، هم اكنون در دسترس است، حال آنكه محصولات نقره با توجه به مصرف صنعتي آن شايد عموما بازيافت شده باشند.

از آغاز هزاره‌ي ۲۰۰۰، نرخ نقره از ۵ دلار در هر اونس به حدود ۵۰ دلار در سال ۲۰۱۱ نزديك و امروزه در محدوده‌ي نرخ ۲۵ دلار نوسان دارد و اين حقيقت نشان دهنده‌ي فاصله‌ي معنادار نرخ امروز با نرخ بيشينه‌ي اين فلز ارزشمند است. طي سال هاي ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵، كسري توليد نقره به نسبت تقاضاي آن تا سقف ۱۰ درصد از توليد را شامل مي شد و اين نكته نيز يكي از دلايلي است كه موجب رشد قيمت نقره و لمس سقف قيمتي آن در اين دوره شد.
توجه به ذخاير طلا و نقره جهان و نيز محاسبات توليد حدود 10 كيلوگرم نقره به ازاي هر كيلوگرم طلاي جهاني، نشان مي‌دهد كه قيمت نقره نبايد كمتر از يك پانزدهم نرخ طلا باشد، حال آنكه به دليل سياست‌گذاري بانك‌هاي مركزي به ويژه فدرال رزرو و نيز دولت‌ها براي كنترل نرخ ها، ارزش نقره گاهي اوقات به يك صدم نرخ طلا نيز تنزل يافته است و اين نيز گواهي بر ارزش ذاتي اين فلز در برابر ساير فلزات گرانبهاست و چنانچه اين فنرِ فشرده شد رها شود، جهش قيمتي 2 تا ۵ برابري نرخ نقره خارج از دايره محاسبات نخواهد بود. جالب است بدانيم كه در محدوده زماني سال ۲۰۰۶ حدود ۵ درصد از نقره‌ي توليدي توسط سرمايه گذاران نگهداري مي‌شد اما اين نرخ در سال ۲۰۱۶ به حدود ۲۵ درصد رسيد و سرمايه گذاران شيفته اين فلز ارزشمند شده اند. البته به دليل مختل شدن زنجيره تامين، تنگناهاي مواد خام و هزينه‌هاي بالاي انرژي، سال‌هاي ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، به دليل كندي توليد صنعتي، سنوات خوبي براي فلز نقره و بسياري ديگر از فلزات نبوده اند.
كمبود نقره، حفظ شيوه زندگي مدرن را مختل خواهد كرد و تنها نفت خام است كه كاربردهاي صنعتي بيشتري نسبت به آن دارد، لذا با توجه به قيمت فعلي نقره و ويژگي‌هاي عنصري خاص آن، بعيد است در آينده‌ي نزديك كاهش تقاضاي اين فلز سفيد را شاهد باشيم و به نظر مي رسد. اين نظريه ميلتون فريدمن، اقتصاددان مشهور آمريكايي، كه «فلز اصلي پولي در جهان نقره است، نه طلا» هر روز به واقعيت نزديك‌تر مي‌شود.
ميثم كرماني / دكتراي كسب و كار