به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، محمد رضا بهرامن در دوازدهمین همایش علمی مهندسی معدن در دانشگاه امیرکبیر با بیان این مطلب و با اشاره به فاصله بالای دانشگاه و معدن، گفت: دانشگاه نقش کلیدی در توسعه کشور دارد و صنعت و دانشگاه می توانند کشور را توسعه دهند. به عنوان یک تشکل، در تلاش هستیم با همکاری استادان دانشگاه ها زنجیره بین دانشگاه و معدن را به هم نزدیک تر کنیم و اقتصاد کشور را شکل دهیم تا نگران اشتغال فرزندانمان نباشیم.
وی ادامه داد: رسیدن به چشم انداز 1404 نیازمند جهش است که جز با بهره گیری از رشته های تخصصی نظیر معدن محقق نخواهد شد.
نایب رئیس خانه معدن ایران با بیان اینکه پیشرفت های علمی و فناوری نیازمند تحول محیط علمی و اقتصادی به ویژه در فرآیند تولید و جهانی شدن است، اظهار داشت: برای ارتقای توان علمی باید به «تحقیق و توسعه» و «فناوری و توسعه» توجه داشت و یکی از دلایل عدم تمایل شرکت های داخلی به استفاده از تجهیزات داخلی، همسان نبودن با استانداردهای جهانی است.
وی ادامه داد: فناوری های تولید داخل، سوخت بیشتری مصرف می کنند و این موضوع باعث افزایش قیمت تمام شده می شود و شرایط را برای ورود به بازارهای جدید سخت می کند.
بهرامن تصریح کرد: باید توجه کنیم که تنها رفع تحریم ها چاره ساز مشکلات نیست و باید نگاه ها تغییر یابد تا بتوانیم آخرین اطلاعات روز را به دست آوریم و استفاده کنیم.
وی ادامه داد: چاره کار، آموزش مدیریت در سرمایه گذاری و آموزش است و باید در این مسیر حرکت کنیم. با توجه به ضعف هایی که در بخش آموزش و تحقیقات احساس کردیم، در خانه معدن ایران حرکت هایی برای توسعه این حوزه با دانشگاه ها خارجی نظیر «مک گیل» آغاز کرده و این روند را به صورت جدی دنبال می کنیم.
جایگاه مهم معدن
همایون کتیبه، رئیس دانشکده مهندسی دانشگاه امیر کبیر در این همایش گفت: بخش معدن و صنایع معدنی جایگاه رفیعی در اشتغال و تولید ناخالص ملی دارد و از اولویت بالایی در اقتصاد ایران برخوردار است.
وی ادامه داد: دانشگاه ها آموزش نیروی مورد نیاز بخش معدن و صنایع معدنی در کشور را برعهده دارند و امروز ظرفیت های نیروی انسانی بالایی از دانشگاه ها به بخش معدن و صنایع معدنی تزریق می شود.
به گفته کتیبه، همکاری متقابل «دانشگاه» و «صنعت و معدن» همیشه راهگشا بوده و موجب رشد و تعالی دانشگاه و بخش معدن و صنایع معدنی را فراهم کرده است.
ضرورت توجه بیشتر به نیروی انسانی
هرمز ناصر نیا، رئیس نظام مهندسی معدن ایران در این همایش با اشاره به اینکه توسعه بخش معدن برای پیشرفت صنایع ضروری است، گفت: با توجه به ذخایر عظیم معدنی، باید به این بخش توجه بیشتری صورت گیرد و البته با این نظر که اقتصادمان معدنی شود موافق نیستم زیرا اقتصاد تک محصولی در آینده مشکل ساز خواهد شد و چنین اقتصادی باعث کندی رشد اقتصادی می شود.
وی ادامه داد: برای رشد نیروی انسانی در معادن باید تلاش زیادی صورت گیرد و دانشگاه ها نقش موثری در توسعه رشد انسانی دارندگرچه دانشگاه ها در بخش معدن فعالند اما متناسب با پیشرفت کشور نتوانسته ایم نیروی انسانی تربیت کنیم.
رئیس نظام مهندسی معدن ایران بیان داشت: آماده سازی نیروی کار مورد نیاز در بخش معدن، تنها به تحصیلات دانشگاهی محدود نمی شود بلکه سطوح نیروی ماهر و کارگر نیز نیاز است که توجه کافی به این موضوع صورت نگرفته است.
وی افزود: بیشتر حوادث معدنی ناشی از کمبود آموزش نیروی کار و غفلت و سهل انگاری است. ناصر نیا گفت: موضوع دیگر مورد توجه در این بخش، اختلاف سطح دستمزدها بین سطوح کاردانی و کارشناسی است در حالی که خلاقیت و نوآوری باید معیار تفاوت درآمدی باشد نه مدرک.
بازنگری در بخش آموزش
احمد معتمدی، رئیس دانشگاه امیر کبیر نیز در این همایش گفت: با توجه به پیشرفت های تکنولوژی و نیازهای کشور، باید در بخش آموزش بازنگری کنیم تا بتوانیم کیفیت برنامه های خود را بر اساس نگاه جدید ارتقا دهیم.
وی ادامه داد: وزارت علوم نیز از ما خواسته تا برنامه های آموزشی خود را مورد بازبینی قرار دهیم.
ضعف آموزش، عامل خسارت ها
سجاد غرقی، عضو هیات مدیره انجمن سنگ آهن با بیان اینکه معدن رشته ای ارزش ساز و در عین حال بسیار پرهزینه است، گفت: مشکلات و خسارت هایی که در زنجیره معدن به وجود می آید ناشی از ضعف آموزش است.
وی ادامه داد: بخش معدن در ایران مهم است چرا که ظرفیت بالایی در ذخایر معدنی داریم و حدود 80 تا 90 درصد کشور اکتشاف نشده است.
مهندسی کردن چگونگی جذب سرمایه
ابراهیم جمیلی، عضو هیات مدیره انجمن سرب و روی، در این همایش گفت: با توجه به بحث جذب سرمایه گذاری در بخش معدن و صنایع معدنی، باید برنامه های بعدی مهندسی شود تا با ورود سرمایه گذاری خارجی، منجر به حذف سرمایه گذار داخلی نشود. همچنین شرکت های کوچک در برابر شرکت های بزرگ دچار چالش نشوند.
وی ادامه داد: باید نیروی انسانی مهندسی شود تا فارغ التحصیلان در کشور بمانند و همچنین از معدن حمایت های قانونی شود و موانع پیش روی تولیدکنندگان و صادرکنندگان برداشته شود.