به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، صادق احمدیانی با بیان این مطلب و با اشاره به اینکه 57 درصد شرکت های معدنی سهامی عام در بورس تورنتو حضور دارند، گفت: در سال 2014 حدود 8.8 میلیارد دلار برای توسعه معادن فعال در این بورس سرمایه گذاری شد.
وی افزود: جای شرکت های معدنی ایرانی در بورس تورنتو خالی است، این در حالی است که ورود به بازار سهام، فرصت های مناسبی ایجاد می کند، از جمله اینکه امکان ورود به بازار سهام های دیگر را تسهیل می کند و این موضوع به معنای امکان جذب سرمایه گذاری های بیشتر است.
وی ادامه داد: همچنین، معرفی یک پروژه جدید، سرمایه گذاران زیادی را کمک می کند تا فرصت مناسب را پیدا کنند.
مدیر عامل شرکت سی. پی. سی ونچرز با بیان اینکه برقراری ارتباط با سرمایه گذارانی که با صنایع معدنی آشنا نیستند، کار دشواری است و نیاز به تسهیل شرایط دارد تا سرمایه گذار به ادعاهای موجود در زمینه وجود ذخایر معدنی اعتماد کند.
وی ادامه داد: در مراحل مختلف زنجیره معدن از اکتشاف تا فرآوری، در مرحله اکتشاف استقراض معنا پیدا نمی کند و توصیه نمی شود اما در مراحل بعد می توان از استقراض استفاده کرد.
احمدیانی خاطرنشان کرد: در بازار بورس، شفافیت در پروژه های معدنی 2 بعد شامل «مالی و حقوقی» و «کافی و معتبر» دارد که موجب می شود سرمایه گذار با بررسی شرایط و اطلاعات مورد نظر درباره پروژه ها، دست به انتخاب پروژه ای بزند که با علاقه مندی هایش همخوانی دارد.
وی ادامه داد: بیشتر شرکت های حوزه فلزات پایه، فلزات گرانبها و زغال سنگ به دلیل ریسک بالا از نظر فنی، بازار و سیاسی، به صورت سهامی عام هستند. چرا که تا ماده معدنی از زیر زمین استخراج نشود، اطلاعات ما محدود است.
احمدیانی تصریح کرد: بازار سهام مخصوص یک گروه از پروژه های خاص و بزرگ نیست و هر پروژه ای می تواند وارد شود. حتی می بینیم که سرمایه گذاران بزرگ در مراحل اکتشاف که ریسک بالاتری دارد، کمتر حضور پیدا می کنند.