به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران(ایمیدرو)، خبرگزاری رویترز گزارش داد: توافق هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی که منجر به کاهش تحریم های ایران خواهد شد، می تواند بازار نفت را با فزونی بیشتر عرضه مواجه کند، اما با تجدید حیات اقتصاد ایران، بازار هایی مانند سیمان و فولاد شاهد تقاضا خواهند بود.
ایران بخشی از بزرگترین ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد. این کشور قبل از تحریم ها تا روزی 3 میلیون بشکه نفت صادر می کرد.
اما حتی اگر این هفته یک توافق دیپلماتیک به دست آید، شروع صادرات نفت ایران بدون محدودیت تحریمی، زمان خواهد برد، زیرا تحریم صادرات نفت ایران باید رسما برداشته شود و زیرساخت های نفتی ایران مدرنیزه شود.
خبرگزاری تسنیم با انتشار این خبر به نقل از رویترز نوشت: نیک شارما، مدیر بخش تحقیق و مشاوره موسسه آی اچ اس پیش بینی کرد که حداقل 18 ماه طول خواهد کشید تا ایران بتواند یک میلیون بشکه دیگر به صادرات نفت خود بیافزاید.
موسسه انرژی اکونومیکس ژاپن، وابسته به دولت این کشور اعلام کرد، اگر توافقی منعقد شود، تولید نفت ایران تا نیمه دوم سال 2016، 700 تا 800 هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت.
اما در حالی که پتانسیل افزایش صادرات نفت ایران قبلا تاثیر عمده خود را بر بازار گذاشته است، تحلیلگران می گویند دیگر بازارها نظیر بازار سیمان، فولاد و محصولات کشاورزی نیز از لغو تحریم های ایران متاثر خواهند شد.
یان کلاکستون، مدیر شرکت کشتیرانی تایلندی تورسن در این باره گفت: «پس از سال ها نادیده گرفتن، اگر تحریم ها برداشته شود، درآمد حاصل از صادرات نفت آنها موجب ایجاد یک طرح توسعه زیرساختی خواهد شد که به فولاد، برق و سیمان نیاز خواهد داشت.»
وی افزود: «آنها در حال حاضر ظرفیت (بالایی برای) تولید سیمان ندارند، بنابراین... بازار سیمان کیسه یا فله و بازار فولاد که برای ساخت و ساز مورد نیاز هستند، می تواند بیش از سایر بازارها متاثر شود و محموله هایی از کشورهای هند، خاورمیانه و چین وارد شود.» ایران همچنین یک صادر کننده مهم سنگ آهن به چین است، هرچند که تحلیلگران می گویند به دلیل فزونی عرضه جهانی و پایین آمدن شدید قیمت ها، بعید است ایران صادرات سنگ آهن به چین در مقادیر بالا را از سر بگیرد.
به گفته کلاکستون، ایران همچنین به محصولات کشاورزی بیشتر نظیر برنج، گندم و سویا نیاز خواهد داشت.
«همزمان با رشد تولید ناخالص داخلی و افزایش درآمدها، نیاز به واردات گندم، ذرت و برنج افزایش خواهد یافت که این محصولات می تواند از کشورهای تایلند، هند، آمریکا و آمریکای جنوبی به اضافه دریای سیاه تامین شود.»