سود بالای شرکت های خارجی از سرمایه گذاری در صنایع معدنی ایران

به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران(ایمیدرو)،‌ مهدی کرباسیان در این باره تصریح کرد: در شرایطی که نرخ بهره بانکی کشورهای توسعه یافته 2 تا 3 درصد یا صفر است، با سرمایه گذاری در ایران می توانند سود قابل توجهی نصیب خود کنند و چنانچه یک شرکت خارجی بتواند صد میلیون دلار در ایران سرمایه‌گذاری کند، سود 18 درصدی دریافت خواهد کرد. وی با بیان اینکه چه سرمایه‌گذاری بهتر از این روش سودآوری دارد گفت:  کشوری مانند ژاپن که نرخ بهره بانکی آن صفر است و در عین حال منابع گاز،‌ سنگ آهن یا زغال سنگ در اختیار ندارد در حالی که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در دنیا است. بنابراین با حضور چنین کشورهایی در ایران، منافع دو طرفه حاصل می شود.
 معاون وزیر صنعت معدن و تجارت که با روزنامه دنیای اقتصاد گفت و گو می کرد افزود: در کنار شرکت های خارجی، باید سرمایه‌گذاران ایرانی‌ خارج از کشور را نیز در نظر گرفت که امیدواریم با سیاست‌های درستی که دولت اتخاذ می‌کند این افراد بتوانند سرمایه خود را برای کار و سودآوری وارد ایران کنند.
کرباسیان در بخش دیگری از سخنانش درباره وضعیت فعلی بازار جهانی فولاد و تاثیر آن بر بازار داخلی گفت: تا نزدیک به دو سال قبل،‌مصرف و تولید فولاد در چین برابری می کرد و میزان صادرات آنها رقم بالایی نبود و سالانه به حدود 30 تا 35 میلیون تن می رسید. اما با کاهش شدید تقاضا در چین مصرف فولاد این کشور از 800 میلیون تن به حدود 600میلیون تن رسید که این میزان تا پایان سال 2015 با کاهش بیشتری نیز همراه خواهد بود.
وی ادامه داد: چین با وجود کاهش تقاضای داخلی، تولید فولاد خود را کاهش چندانی نداده‌ است و در نتیجه مازاد تولید خود را که رقمی بین 150 تا 200 میلیون تن است صادر خواهد کرد. در حالی که الان شاهد هستیم که بیش از 2 میلیون تن محصولات مختلف فولادی اعم از تیرآهن، میلگرد، ورق و مانند اینها در انبارهای فولادسازان ایرانی مانده است.
رییس هیات عامل ایمیدرو، کاهش مصرف داخلی فولاد را با رکود حاکم بر بازار و کندی کار ساختمان‌سازی و پروژه‌های عمرانی مرتبط دانست و افزود: این عوامل سبب شده که ما در سال جاری به پیش‌بینی تولید 18 میلیون تن نرسیم.
کرباسیان خاطر نشان کرد: الان باید با اقداماتی مانند استمهال بدهی‌ها، تامین نقدینگی و... به فولادسازان کمک شود و برای انجام چنین راهکارهایی به نظر می‌رسد دولت باید صنایع مختلف از جمله مسکن و پروژه های عمرانی را به حرکت در بیاورد.
کرباسیان به برنامه شرکت های بزرگ معدنی و صنایع معدنی دنیا اشاره کرد و اظهار داشت: امروزه نه فقط در حوزه فولاد، بلکه در تمام حوزه‌ها از جمله مس و آلومینیوم و... دنیا در حال حرکت به سمت کاهش هزینه‌های تولید و رقابت بر سر قیمت تمام شده است، زیرا بازار مصرف محدود است و ما در آینده، دیگر کشورهایی مانند هند و چین که نیازهایی وسیع داشته باشند نخواهیم داشت بنابراین رقابت بر سر قیمت به منظور جذب بازارهای جدید بسیار سنگین خواهد بود.
کاهش جدی قیمت تمام شده
وی افزود: در میان مدت فولادسازان باید به‌طور جدی به فکر کاهش قیمت تمام شده، افزایش کیفیت و حرکت به سمت تولید محصولاتی بروند که بر اساس نیاز روز بازار برای آنها مشتری وجود دارد. این اقدام با توجه به امتیازهایی که تولیدفولاد در ایران دارد امکان پذیر است. نخستین امتیاز این است که کشور ما ذخایر سنگ‌آهن بسیاری دارد، بنابراین به لحاظ تامین گندله و کنسانتره به‌عنوان مواد اولیه مشکلی وجود ندارد.
کرباسیان ادامه داد: دومین امتیاز طبیعی برای فولادسازان و صنایع معدنی،‌ گاز و قیمت مناسب آن در ایران است. بدیهی است که ارزان بودن گاز برای کاهش هزینه‌های تولید به تنهایی کافی نیست و به اصلاح خطوط تولید و نوسازی دستگاه‌ها نیز نیاز است اما اگر در میان مدت واحدهای فولادی ما به سمت کاهش هزینه‌ها حرکت نکنند با سیستم تعرفه و حمایت‌های دولتی نمی‌توان برای همیشه راه حلی برای مشکلات یافت.
وی با بیان اینکه کمک‌های دولت در میان‌مدت می‌تواند به بهبود شرایط کمک کند، خاطر نشان کرد: در موضوع تعیین تعرفه ها،‌ در ایران بسیار کند عمل می‌کنیم، اگرچه در ابتدای سال بین ۱۵ تا ۲۰ درصد به تعرفه واردات فولاد افزوده شد اما با مشخص شدن ناکارآمد بودن این میزان تعرفه کاری برای آن انجام نشد. متاسفانه تصمیم‌گیری برای حمایت از تولید داخلی معمولا حداقل چهار تا پنج ماه طول می‌کشد در صورتی که این روند درکشورهای دیگر بسیار کوتاه‌تراست.
رییس هیات عامل ایمیدرو گفت: ما با حمایت‌های کوپنی از برخی صنایع همچون خودرو،‌ هم برای واردات دیوار می‌سازیم و هم شرکت‌ها را از صادرات بی‌نیاز می‌کنیم که هر دو این عوامل باعث عقب افتادگی می‌شوند. در صنعت فولاد نیز همین‌طور است، الان زمانی است که فولادسازان باید برای افزایش کیفیت و کاهش قیمت تمام‌شده تلاش کنند اگرنه ادامه دادن این مسیر با تکیه به حمایت‌های دولت باعث می‌شود این صنعت هیچ‌گاه بزرگ نشود و به سن بلوغ نرسد.