سازمــان توسعـه و نوســـازی
معادن و صنایع معدنی ایران

این مقاله الگوریتم ژنتیک را برای بهینه‌سازی برنامه‌ریزی کنترل عیار در یک ذخیره بوکسیت مورد بررسی قرار می‌دهد. هدف از تحقیق این است که انحراف از عیار مورد قبول ماهانه در کاراکتر خاص به نام‌های AL2O3% (آلومینیوم) و SiO2% (سیلیس) نسبت به خصوصیات کیفی آنها روی دوره زمانی 2 ساله را مینمم کند. برای همین منظور، یک ناحیه از ذخیره برای برنامه‌ریزی کنترل عیار انتخاب شد. مدیریت معدن به‌ویژه مایل بود که حد متوسط مخصوص آلومینیوم و سیلیس را برای دوره زمانی معین با استخراج مواد از ناحیه مورد مطالعه ذخیره به‌دست آورد. با استفاده از الگوریتم ژنتیک، یک برنامه کنترل عیار ایجاد شد که مسائل مرکب زیادی از الگوریتم‌های متداول مانند برنامه‌ریزی پویا را توجیه می‌کند. بعلاوه، الگوریتم ژنتیک تعداد زیادی از برنامه‌های کنترل عیار نزدیک بهینه را در یک دوره زمانی سریع ایجاد می‌کرد که مورد پیش رو، از جمله مواردی است که برای مدیریت معدن در یک موقعیت کاربردی داده شده می‌تواند مناسب باشد. با استفاده از این روش، 5 مورد از بهترین برنامه‌های کنترل عیار ایجاد شد.