سال جهش تولید
X
   
 
    • کلید واژه ها: معدن -
      تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۱۰/۰۶
    • ضرورت سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری برای تکمیل زنجیره ارزش معدن


      مدیر برنامه ریزی و نظارت راهبردی ایمیدرو گفت: برای تکمیل زنجیره ارزش بخش معدن کشور، نیاز به سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری هستیم.
      به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، امیر صباغ در دوره آموزشی«آشنایی با حوزه معدن و صنایع معدنی در دنیا و تحلیل بازار استراتژی معدن و صنایع معدنی» برای خبرنگاران ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: در ایران به رغم برخورداری ذخایر بالای معدنی، انرژی (نفت و گاز)، نزدیکی به دریای آزاد، بازار منطقه ای، وجود ذخایر بالای کشورهای همسایه و جایگاه آن به عنوان مسیر ترانزیتی و غیره، هنوز سرمایه گذاری مطلوبی در حوزه معدن و صنایع معدنی صورت نگرفته است.
      ضرورت سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری برای تکمیل زنجیره ارزش معدن

      وی ادامه داد: برای تکمیل زنجیره صنعت فولاد 30 میلیارد دلار، صنعت آلومینیوم 11 میلیارد دلار و سایر صنایع 10 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز است.

      مدیر برنامه ریزی و نظارت راهبردی ایمیدرو با اشاره به برخی الزامات جذب و توسعه سرمایه گذاری در ایران اشاره کرد و گفت: از جمله این موارد، استاندارد سازی قوانین و مقررات، مشوق ها، زیرساخت ها، بازار های داخلی و بین المللی، بیمه های پوشش ریسک، تبلیغات و حضور در رتبه بندی های بخش معدن و صنایع معدنی و نیز بهبود فضاتی کسب و کار است.

      وی ادامه داد: افزایش رقابت پذیر کردن بخش معدن، برگزاری و حضور در همایش های داخلی و خارجی و غیره از دیگر الزامات جذب و سرمایه گذاری در بخش معدن کشورمان است.

      صباغ با بیان اینکه کامودیتی یکی از بخش های بزرگ دنیا بوده و سهم بالایی در تولید ناخالص داخلی(GDP) کشورها دارد، به وضعیت اقتصادی چین به عنوان یکی از کشورهای تاثیر گذار در اقتصاد جهانی اشاره کرد و گفت: از سال 2004 که این کشور رشد سریعی پیدا کرد، نقش کامودیتی در GDP آن کشور 3 برابر شد و تولید و مصرف آن در این حوزه به مرز 50 درصد کل جهان رسید و حتی در برخی موارد نظیر آلومینیوم به 60 درصد تولید و مصرف دست یافت. همین عامل، موجب شده تا چین نقش کلیدی در این زمینه داشته باشد و قیمت جهانی کامودیتی تحت تاثیر عرضه و تقاضای چین قرار گیرد.

      وی ادامه داد: با این حال، این کشور با تغییر برنامه های توسعه ای خود و کاهش جمعیت آماده به کار، میزان عرضه و تقاضای کامودیتی آن کاهش قابل توجهی یافته است و شرکت های تولیدی دنیا نیز به تبع آن، طرح های توسعه ای خود را تعدیل یا متوقف کردند.

      به گفته مدیر برنامه ریزی و نظارت راهبردی ایمیدرو ، در حال حاضر چین با تغییر برنامه سیزدهم، در بخش خدمات، سرمایه گذاری بالایی انجام داده و سهم آن در جی دی پی افزایش یافته است و در عین حال، سهم صنعت از GDP با رشد درآمد سرانه از سهم صنعت از اقتصاد کم می شود. قول حزب کمونیست مبنی بر 2 برابر شدن درآمد سرانه تحقق نیافت و موجب زیر سئوال بردن این حزب در برنامه سیزدهم شد. اما در برنامه جدیدشان قرار شد هر 5 سال یک درصد رشد اقتصادی در چین کاهش یابد.

      وی ادامه داد: با کاهش قیمت کامودیتی در بورس های جهانی و تغییر طرح های توسعه ناشی از اقدام چین، کشورها به دنبال جایگزین چین هستند و هند با توجه به شراییط خاص خود می تواند این نقش را ایفا کند اما به دلیل نبود زیرساخت ها و مشابهت اقتصاد این کشور با 30 سال پیش اقتصاد چین، کشورهای جهان باید تا چند سال دیگر منتظر افزایش مورد نظر قیمت ها نباشند. این کشور از نظر اقتصادی با ثبات است و از نظر تولید فولاد دومین کشور جهان با یکصد میلیون تن است که در برنامه خود، افزایش ظرفیت تا 300 میلیون را در نظر دارد.

      صباغ با اشاره عوامل موثر بر قیمت کامودیتی ها تصریح کرد: مولفه هایی نظیر عرضه و تقاضا، دلار، قیمت نفت و انرژی و هزینه حمل زمینی و دریایی بر قیمت کامودیتی ها تاثیر گذار است.

      وی ادامه داد: به دلیل مثبت شدن این شاخص ها در سال 2016 ، قیمت کامودیتی در سال 2016 برخلاف سال قبل روند رو به افزایشی داشت به طوری که قیمت فولاد 100 درصد، روی 70 درصد، منگنز 400 درصد و غیره افزایش پیدا کرد.

      مدیر برنامه ریزی و نظارت راهبردی ایمیدرو خاطرنشان کرد: در میان کامودیتی ها، فولاد با بزرگ ترین فلز از نظر جایگاه عرضه و تقاضا، 2 هزار میلیارد دلار فروش سالانه دارد. در کنار این فلز، مواد فلزی مختلفی نظیر فرو آلیاژها، فروتیاتیوم فروسیلیسیوم و غیره مصرف می شود و برای کشورهایی که علاقه به صنعتی شدن دارند، سرمایه گذاری در این صنعت، ضروری است.

      صباغ با بیان این که از سال هزار میلادی، اقتصاد دنیا در خاورمیانه بوده و بعدها به سمت اروپا و سپس به آمریکا رفته است، گفت: از سال 1960 به بعد اقتصاد جهانی به سمت آسیا بر می گردد و حضور افرادی با درآمد روزانه 10 تا 100 دلار، به 3 میلیارد و 228 میلیون دلار تا سال 2030 می رسد و این نشان می دهد که بازار اصلی دنیا در سال های آینده را این منطقه تشکیل خواهد داد.

      وی ادامه داد: از این رو، سهم این کشورها در جی دی پی افزایش می یابد. به عنوان مثال کشورهایی نظیر چین، هند و اندونزی در حال افزایش قدرت گرفتن اند و شاهد رشد فوق العاده در کامودیتی آسیا (54 درصد) تا سال 2050 خواهیم بود.

      ارسال دیدگاه
      آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.